5 wskazówek dotyczących tworzenia promptów z poradnika od OpenAI

Umiejętność komunikacji ze sztuczną inteligencją to już nie przewaga, to konieczność.

Ursula von der Leyen w przemówieniu z 20 maja powiedziała mniej więcej tak: „Kiedy negocjowano obecny budżet, sądziliśmy, że AI zbliży się do ludzkiego rozumowania dopiero około 2050 roku. Teraz spodziewamy się, że stanie się to już w przyszłym roku.”

Jeśli taka refleksja dotarła nawet do struktur, które, co by tu dużo mówić, nie słyną z wielkiej innowacyjności, to znak, że ostatnie bastiony sceptyków AI właśnie padają.

Mam nadzieję, że Ty również to dostrzegasz.

Jak więc rozmawiać z tą sztuczną inteligencją?

W internecie łatwo natknąć się na poradniki powstające na zasadzie głuchego telefonu, gdzie ludzie, żerując na niewiedzy innych, po prostu przekazują dalej to, co sami gdzieś zobaczyli, nie rozumiejąc tego.

My zrobimy to inaczej. Wiedzy poszukamy u źródła, czyli u twórców rozwiązania.

Tydzień temu do ChatGPT dodano model GPT-4.1. Zanim to nastąpiło, OpenAI opublikowało poradnik, który wprost wskazuje dobre praktyki związane z tworzeniem promptów dla tego modelu.

Niestety, publikacja ma charakter techniczny i jest skierowana do programistów.

Na szczęście od takich rzeczy masz mnie.

Przeczytałem ten poradnik i wybrałem pięć wskazówek, które będą przydatne niezależnie od tego, z jakiego modelu korzystasz i jakie zadanie realizujesz.

1. Podział promptu na sekcje

Poradnik wyraźnie potwierdza, że warto dzielić prompty na sekcje.

Zgodnie z zaleceniami, minimalną opcją jest stosowanie hierarchii nagłówków znanej ze składni markdown.

Jak to wygląda w praktyce zobaczysz na przykładzie z punktu numer 2.

Alternatywą dla składni markdown jest składnia XML, czyli otaczanie sekcji prompta znacznikiem w nawiasach trójkątnych.

Tak wygląda przykład takiego bloku.

<instrukcje>

[Miejsce na instrukcje]

</instrukcje>

Ja w swoich promptach najczęściej korzystam ze składni XML do wyróżniania głównych części promptu, takich jak rola, instrukcje, kontekst itd. Natomiast składni nagłówków Markdown używam do formatowania informacji kontekstowych.

2. Struktura promptu

Poradnik wskazuje również punkt startowy, od którego warto wyjść, pisząc nowy prompt. Nie jest to na pewno złoty Graal idealnie dopasowany do każdego modelu AI, ale pokazuje mniej więcej, jakie sekcje i w jakiej kolejności warto zawierać w bardziej rozbudowanych komendach.

Wygląda to tak.

Rola – tutaj opisujesz rolę, w jaką ma się wcielić AI, oraz cel, jaki chcesz, aby realizował asystent lub prompt.

Instrukcje – tutaj opisujesz dokładne zasady, których ma przestrzegać sztuczna inteligencja.

Etapy rozumowania – tutaj możesz krok po kroku opisać, jak AI powinno „myśleć” podczas dochodzenia do rozwiązania.

Format wynikowy – tutaj opisujesz, w jakim formacie chcesz otrzymać odpowiedź.

Przykłady – w tej sekcji podajesz przykłady dobrych i złych odpowiedzi, odpowiednio wskazując, które są dobre, a które złe.

Kontekst – tutaj dodajesz wszystkie niezbędne informacje kontekstowe.

Instrukcja na zakończenie – w tym miejscu powtarzasz instrukcję, od której AI powinno rozpoczynać swoją pracę.

3. Podkreślanie kluczowych słów

Jeśli zależy Ci na tym, aby model przykładał szczególną uwagę do pewnych zasad lub informacji, warto wyróżnić je poprzez wielkie litery.

Tę technikę zaobserwowałem jakiś czas temu u osób, które na pisaniu promptów zjadły zęby. Zwykle opisywana jest jednak jako coś, co prawdopodobnie pomaga, choć nie ma na to jednoznacznych dowodów.

Wciąż nie ma na to mocnych dowodów, ale skoro widzimy to w poradnikach OpenAI, możemy śmiało założyć, że nie szkodzi. Dzięki takiemu zabiegowi prompt staje się również bardziej czytelny dla człowieka.

4. Najważniejsze instrukcje i zasady podkreśl ponownie na końcu.

Kiedyś miałem w zwyczaju formatować prompt, zaczynając od najważniejszych informacji, a kończąc na tych najmniej istotnych.

Nie pierwszy raz widzę jednak radę, że dla wzmocnienia efektu najważniejsze instrukcje i zasady warto powtórzyć również na końcu promptu.

5. Podstawowe techniki wciąż mają zastosowanie

Modele są coraz lepsze, coraz mądrzejsze i zwykle możesz się z nimi dogadać, po prostu jak z drugim człowiekiem.

Jeśli jednak zależy Ci na precyzji, warto nadal stosować techniki znane od premiery ChatGPT.

Nadawanie roli

Pozwala zawęzić kontekst rozmowy.

Step by step (CoT)

Model daje lepsze odpowiedzi, jeśli najpierw rozbije problem na składowe i dokładnie przemyśli sprawę.

Podawanie przykładów

Przykładowe wyniki zawsze pomagają.

Placeholdery

Jeśli dany fragment prompta ma być uzupełniony przez AI, należy zapisać go w nawiasach kwadratowych.

Źródła:

• Przemówienie Ursuli von der Leyen

• Poradnik OpenAI

3 ciekawe prompty, dzięki którym wyciągniesz maksimum z tego co robisz

Umiejętność pisania promptów jest ważna bez dwóch zdań.

Czasami jednak samo jej opanowanie nie rozwiązuje problemu.

Bo co z tego, że wiemy, jak o coś zapytać, skoro nawet nie przyjdzie nam do głowy, że możemy o to zapytać?

Poniżej podam Ci trzy bardzo proste, jednozdaniowe “prompty”.

Nie chodzi jednak o analizowanie ich składni i wytykanie, że nie są napisane zgodnie ze wskazówkami z pierwszej części newslettera.

Chodzi wyłącznie o inspirację.

Możesz je rozwinąć i dostosować do swojego przypadku. Możesz je również stosować jako instrukcję do bardziej zaawansowanego promptu lub jako pytanie podczas burzy mózgów z AI.

1. Wyciągnij z danego dnia, zadania czy projektu 10 razy więcej.

Zaproponuj dokładny plan działania, dzięki któremu uzyskam z danego [zadania/projektu/planu dnia] dziesięciokrotnie lepsze rezultaty, bez dodatkowych nakładów czasu i pieniędzy.

2. Ukończ zadania 10 razy więcej.

Przeanalizuj [plan dnia/projekt/zadanie]. Wykorzystaj zasadę 80/20, aby zidentyfikować 20% działań generujących 80% rezultatów. Zaproponuj, jak mogę wykorzystać tę wiedzę, aby skrócić czas potrzebny na wykonanie pracy dziesięciokrotnie.

3. Szybciej podejmuj decyzje.

Chcę szybciej podejmować lepsze decyzje dotyczące [wstaw, co chcesz]. Zaproponuj konkretny i precyzyjny sposób podejmowania takich decyzji, dzięki któremu przestanę komplikować i odkładać ten temat na później.

Oczywiście, używanie takich promptów jest idealizowane. Wiadomo, że nagle nie wykonasz dziesięć razy więcej rzeczy w dziesięć razy krótszym czasie. Jednak czasami wyniki potrafią skłonić do refleksji.

W moim przypadku najbardziej użyteczny okazał się prompt numer 1. Stosuję go niemal przy każdej burzy mózgów, gdy coś planuję. Używam go na zasadzie: „zobaczmy, co z tego wyjdzie” i często faktycznie otrzymuję ciekawe propozycje.

Moja największa wada - Perfekcjonizm

Staram się nie wciskać ściemy w tym newsletterze. Nie koloryzuję, pokazuję, że częściej potykam się o nogę, niż mogę pochwalić się sukcesem.

Ostatnio naszły mnie wątpliwości…

• Czy jest sens, to ciągnąć?

• Czy uda mi kiedykolwiek zrealizować moją wizję?

• Czy jeszcze ktoś mi wierzy?

Zacząłem analizować i rozkminiać, jak wymyślić siebie na nowo.

I tak sobie myślałem, dobrałem nową paletę kolorów, której będę używał, aż przeszła mi przez głowę myśl, która mnie otrząsnęła.

Śmiać mi się chce, ale tak faktycznie było…

Ta myśl brzmiała tak: “Weź skończ pierdolić i weź się za robotę”

Serio 😅

Nie jest to może myśl na miarę Arystotelesa, ale czuję, że zrobiła wyrwę w moim mózgu i dała mi ogromne pokłady motywacji, by zawalczyć z tym, o czym wiem już od dawna.

Z perfekcjonizmem.

To ostatni czynnik, który krzyżuje moje plany.

To on ze zdrowego testowania i dostosowywania kierunku zmienił moje działania w ciągłe zaczynanie od początku, od poniedziałku, od następnego dnia.

To on wciąż mnie trzyma w miejscu.

Pora skończyć gadać i zacząć działać.

Tym razem nie powiem, co będę robił.

Zamiast tego to zrobię.

Życz mi powodzenia 👋

Co myślisz o tym wydaniu?

Opinie pomagają w rozwoju tego newslettera. Jeśli widzisz wartość w moich treściach, to zostaw opinię klikając w poniższy przycisk 🙌🏻.

Do zobaczenia za tydzień,

Paweł